26 yaşından sonra olanlar oldu

17, 20, 28, 34, 45 farketmez. Yaş sadece herhangi bir numaradır. Ama numara yapma değiştiğini sen de görüyorsun. 

Mesela?

• Yatağını yastığını seçmeye başlıyorsun, eskisi gibi nerede olsa uyurum, şuraya kıvrılırım tribine son.
• Mekanda sevmediğin yemeği içkiyi “neyse bu seferlik olsun” deyip tüketmek yerine geri göndermeyi öğreniyorsun. 
• İster istemez insanların parmaklarına bakmaya başlıyorsun yüzük var mı diye. 
• Biriyle tanıştığının ikinci dakikasında ne iş yaptığını soruyorsun.
• "Daha 40 yaşında, gayet genç" gibi bir cümle kurmayı garipsemiyorsun.  
• Tanıştığın erkeğin tipinden çok sosyal statüsü önem kazanıyor. Çok yakışıklı ama çulsuz serserilere, baltaya sap olamamışlara bay bay. 
• Lisede çıkan klipler unutulup yeniden trend olan şarkılar listesinde rock barlarda çalınıyor. 
• Önceden “kardeşim o benim yea” dediğin eski arkadaşlara "bu kadar senedir ciğerimizi biliyoruz, aslında fena değil denenebilir" bakışı atıyorsun. Sonra vazgeçiyorsun. 
• Anneni daha sık aramaya başlıyorsun. 
• Malak gibi güneş altında yatmıyorsun, 30 faktör burnuma, 20 faktör göbeğime kremlerine önem veriyorsun. Ne kaz ayakları ne de kayış gibi deri istemeyiz değil mi? 
• Vücut eskisi gibi kendini yenilemeyince spora saldırmaya başlıyorsun. 
• Yaz aşkı, tek gecelik adam, takılmalık ilişkiler haddinden fazla batmaya başlıyor. Olacaksa adam gibi, yoksa olmasın kafası. 
• Gece çıkıp sabahlara kadar dans etmek, 5 mekan değiştirmek, itiş kakış konser alanında ılık bira içmek, uykusuz kalıp ertesi gün ofiste idare etmek bana uymaz tribine giriyorsun. Haftasonu çıktığında ise ertesi günü kanapeye yapışık geçirmeden, “bir daha asla içmiciiim” yeminleri etmeden kendine gelemiyorsun. 
• Aslında hala evlenmek derdinde değilsin ama her önüne çıkan, hatta kimi arkadaşların böyle istediğin yargısıyla konuştuğunda bozuluyorsun. 
• Sevmediğin akrabalara tahammülün artıyor. 
• Daha az saf, daha az enayi ama daha çok umutlu oluyorsun. 
• Evine daha çok özeniyorsun.
• Sırf birinin gönlü olsun diye bir şey yapamamaya başlıyorsun, sadece görüşmekten zevk aldığın insanlarla bir araya geliyorsun. Ne kadar sevsen de, sıkıcı ve bunalımdakilerden uzaklaşıyorsun. 
• Yalnızlığından daha çok zevk almaya başlıyor, benim alanım, benim tatilim, benim isteklerim, benim alışkanlıklarımla başlayan cümleleri daha sık kuruyor, daha bencil oluyorsun. 
• Ezbere bildiğin şarkıların sayısı artıyor.
• Önceden kendini değiştirmeye meyilliyken “beni böyle kabul edin” kafasına giriyorsun.
• Düzenli cilt bakımı yaptırmaya başlıyor, önceden "o paraya tatile giderim ben be" kremlerine harcanan paraya kıyıyorsun. 
• Artık vücut tipini ve neyin yakıştığını biliyorsun, moda diyen yakışmayan taytı satın alıp, dolapta çürütmüyorsun. 
• Seninle özdeşleşen bir parfümün, bir rengin, sevdiğin içkin, güzel yaptığın bir yemeğin oluyor. 
• Kariyer yapmanın bağımsızlık ve kendi kendine yetebilmekle ödüllendirildiğini anlıyorsun. 
• En az bir yakınını kaybetmiş oluyorsun. 
• Bar kapısında kimlik sorduklarında seviniyorsun. Ne dengesizsin, daha şurda kaç sene önce bin bir takla atıyordun girebilmek için. 
• Hayatını sevgili odaklı yaşayan, her günü onun çevresinde kurgulayan arkadaşına acıyorsun.  
• "Çok vakit var nasılsa şunu bir deneyeyim" mantığından çıkıp yaptığın işi sık sık sorguluyorsun, daha çok para kazanmak istiyorsun. 
• Sıkıntılı olayları (sağlık konuları dışında) daha az umursuyorsun, kesinlikle daha mutlu oluyorsun. 
• Ertesi gün iş var diye o son tekilayı içmiyorsun =)

Hadi interaktif olalım, sen de benim unuttuklarımı yaz.